این پژوهش، به منظور بررسی اثر اسید استیک و انرژی جیره بر عملکرد و فلور میکروبی روده با استفاده از ۲۱۶ قطعه جوجه یک روزهی گوشتی انجام شد. جوجه ها در روز ششم به دو گروه ۹ دسته ای (۱۲ قطعه ای) تقسیم شدند. گروه ۱ توسط جیره شاهد (N) و گروه ۲ به وسیلهی جیرهی پر انرژی (H) تغذیه شدند. هر یک از مقادیر صفر (A0)، ۷/۰ (A0.7) و ۴/۱ (A1.4) درصد اسید استیک به جیرهی سه دسته از هر دو گروه (در سه تکرار) اضافه شد. یک پرنده از هر دسته در روزهای ۱۸، ۲۸و ۳۸ ذبح شد و از محتویات ایلئوسکال نمونه برداشت گردید. تعداد پرگنهها (CFU/gr) باکتریهای اشریشیا کلی، کلی فرم و لاکتوباسیلوس نمونه ها تعیین شد. نتایج نشان داد کمترین ضریب تبدیل خوراک در کل دوره، با استفاده از ۴/۱ درصد اسید به دست آمد (۰۵/0P<). اثر متقابل زمان و مقادیر مختلف اسید استیک بر تعداد پرگنه کلی فرمها و اشریشیا کلی معنی دار بود (۰۵/0P<). تعداد پرگنه کلی فرمها در مقادیر ۷/۰ و ۴/۱% اسید استیک در ۳۸ روزگی کمتر از صفر درصد اسید استیک بود (۰۵/0P<). تعداد پرگنه اشریشیا کلی ۲۸ روزگی با مقدار ۷/۰% اسید استیک بیشتر از آن در ۳۸ روزگی با ۴/۱% اسید استیک بود (۰۵/0P<). کمترین تعداد پرگنه لاکتوباسیلوس در صفر درصد اسید استیک به دست آمد (۰۵/0P<). در نتیجه، افزودن اسید استیک تا ۴/۱ درصد به جیرهی جوجههای گوشتی سبب بهبود عملکرد خوراک، تقویت رشد لاکتوباسیلوسها و ممانعت از رشد اشریشیا کلی و کلی فرمها در محتویات دستگاه گوارش میشود.
دیدگاهتان را بنویسید