پيشرفت اخلاقي و رفاه حيوانات

در شش ماه آینده ، در همه ۲۷ کشور اروپایی، از پرتغال گرفته تا لهستان و از بریتانیا تا یونان، نگه داشتن مرغ ها در قفس هایی از جنس سیم بدون روکش که امروزه در صنعت مرغ و تخم مرغ در سرتاسر جهان غالب است غیرقانونی خواهد شد.

ماهاتما گاندی به نحو زیرکانه یی اذعان داشته بود که «بزرگی و شکوه یک ملت و پیشرفت اخلاقی اش را می توان با شیوه یی که حیوانات در آنجا مورد رفتار قرار می گیرند، مورد داوری قرار داد.» تکاپو برای کاهش رنج آن دسته از موجوداتی که کاملاتحت غلبه ما قرار دارند و از مقاومت و ایستادگی در برابر ما ناتوان هستند، به راستی نشانه یی است از یک جامعه متمدن. بدینسان، ترسیم پیشرفت قانونگذاری در حوزه رفاه حیوانات در سرتاسر جهان نشانه یی است از پیشرفت اخلاقی به شکل عمومی تری. چندی پیش، پیشرفت های موازی در جنبه های مختلف جهان بنیان هایی را برای این تفکر به ما بخشید که جهان ممکن است، به آرامی و لنگان لنگان، در حال تبدیل به جایی کمابیش متمدن تر باشد. نخست اینکه، مجلس عوام انگلیس طرحی را با نظارت دولت به تصویب رساند که به موجب آن استفاده از حیوانات وحشی در سیرک ها ممنوع است. زمزمه تصویب این طرح به موجب پخش قطعه ویدئویی مخفی از یک کارگر سیرک که مکررا فیلی به نام «آن» را مورد ضرب و شتم قرار می داد، مطرح شد. این قانون، حداقل در آغاز، مورد مخالفت دولت محافظه کار قرار گرفت، اما حمایت همه احزاب سیاسی را به خود جلب کرد. در یک پیروزی برای دموکراسی پارلمانی، این طرح بدون اختلاف عقیده به تصویب رسید. اما به شکل بحث برانگیزتری، مجلس شورای پارلمان هلند قانونی را از سر گذراند که به جماعت های دینی یک سال زمان می دهد که مدرکی دال بر این مطلب ارائه دهند که حیواناتی که به شیوه های سنتی ذبح می شوند در مقایسه با زمانی که آنها قبل از ذبح شدن با شوک الکتریکی بی حس می شوند متحمل رنج بیشتری نمی شوند. اگر چنین مدرکی نتواند ارائه شود، بی هوشی پیش از ذبح در هلند الزامی خواهد بود. گهگاهی نیز، به نظر رسیده است که با افزایش سوءاستفاده از حیوانات در کشور چین که در نتیجه رشد رفاه در آنجا تقاضا برای فرآورده های حیوانی بیشتر شده است، منافع حیوانات در کشورهای غربی مهم تر شده است. دیدن کلیپی از ضرب و شتم «آن» برای من دشوار بود، اما دهشتناکی این ویدئو به هیچ وجه قابل مقایسه با ویدئوهایی نبود که من از ستم وارده بر حیوانات در چین مشاهده کرده ام. کلیپ های نفرت آوری که به صورت آنلاین در اینترنت وجود دارد خرس هایی را نشان می دهد که برای آنکه بتوان از آنها صفرا به عمل آورد، در قفس هایی آنقدر کوچک نگهداری می شوند که نمی توانند بایستند، یا در برخی موارد اصلانمی توانند حرکت کنند. وخیم تر از همه (اگر بتوان چنین سبعیتی را به بیان آورد) ویدئویی است که حیواناتی را نشان می دهد که به خاطر پوست شان زنده زنده پوست کنده می شوند (صنعت خز) و بدن همچنان زنده شان روی تلی از دیگر بدنها، که در حال جان کندن هستند، پرتاب می شود. نظر به چنین تصاویری، گاهی مواقع پیشنهاد می شود که رفاه حیوانات منحصرا یک دلمشغولی غربی است. اما با توجه به اینکه سنت بودایی در مقایسه با آیین یهودیت، مسیحیت و اسلام، تاکید بیشتری بر توجه و دلمشغولی نسبت به حیوانات می گذارد این گفته غیرمعقول می نماید. بسیار پیشتر از آنکه فیلسوفان غربی حیوانات را در اخلاق خودشان جای دهند، فیلسوفان چینی ای همچون امثال ژوانگزی تاکید می کردند که عشق باید نه تنها به روابط میان انسان ها، بل به روابط میان همه موجودات حساس رخنه کند. امروزه، چین مبارزان حقوق حیوانات خاص خود را دارد و نشانه هایی دال بر این مطلب وجود دارد که پیامشان در حال شنیده شدن است. و دوباره یک نشانه اخیر به سیرک ها مربوط می شود. باغ وحش های چینی با روی صحنه آوردن نمایش های حیوانی و با اجازه به اعضای عمومی برای خرید جوجه های زنده، بزها و اسب ها برای تماشای آنها وقتی که به وسیله شیرها، ببرها و دیگر گربه سانان بزرگ تکه پاره می شوند، جمعیت را به سوی خود می کشانند. امروزه دولت چین باغ وحش های عمومی و دولتی را از شرکت در ستم ها و بیدادهایی از این دست منع کرده است. هرچند ابداعاتی از این دست خوشایند هستند، اما شمار حیوانات در سیرک ها و باغ وحش ها در مقایسه با میلیاردها حیوانی که در مزارع پرورشی رنج می کشند، بسیار ناچیز است. در این زمینه، کشورهای غربی نمونه یی اسفناک را جا انداخته اند. اما اخیرا اتحادیه اروپا تشخیص داده است که محدودیت و حبس مفرط حیوانات مزرعه بسیار مورد افراط واقع شده است. تا پیش از این نگاه داشتن گوساله ها در طویله های انفرادی ممنوع شده بود و در شش ماه آینده نیز، در همه ۲۷ کشور اروپایی، از پرتغال گرفته تا لهستان و از بریتانیا تا یونان، نگه داشتن مرغ ها در قفس هایی از جنس سیم بدون روکش که امروزه در صنعت مرغ و تخم مرغ در سرتاسر جهان غالب است غیرقانونی خواهد شد. در ژانویه ۲۰۱۳، نگاه داشتن ماده خوک های آبستن در طویله های انفرادی نیز ممنوع خواهد شد. اما ایالات متحده در رهایی از اشکال فاجعه بار سوءاستفاده از حیوانات مزرعه بسیار عقب تر از اروپاست. این مساله ارتباطی با رای دهندگان ندارد که در ایالاتی مثل فلوریدا، آریزونا و کالیفرنیا نشان داده اند که خواستار آنند حیوانات مزرعه در مقایسه با حیواناتی که نوعا به وسیله صنایع تولید می شوند از حمایت بهتری برخوردار باشند. بزرگ ترین مسائل در آن ایالات عبارت است از فقدان مکانیسمی برای شهروندان برای شروع رفراندومی درباره این مساله که حیوانات مزرعه چگونه باید مورد رفتار قرار گیرند. متاسفانه، این گروه شامل ایالت های جنوبی و جنوبی مرکزی می شود که بیشتر حیوانات مزارع امریکا در آنجا تولید می شوند. دولت متمرکز چین می تواند تضمین کند که قوانین رفاه حیوانات در سرتاسر کشور به کار بسته شود (اگر به چنین انتخابی مبادرت ورزد) . جنبش رفاه حیوانات در چین نباید به موفقیت کوچک اما برجسته خود در رابطه با سوءاستفاده از حیوانات در باغ وحش ها رضایت دهد. بلکه باید به سمت هدف بسیار معنادارتر شرایط بهتر زندگی و مرگ های انسانی تر برای خرس ها و حیوانات مورد استفاده در صنعت خز و همچنین گاوها، خوک ها، مرغ ها و جوجه ها حرکت کند. بیشتر کشورهای دیگر با معیارهای رقت انگیزتری در عرصه رفاه حیوانات باقی می مانند. به عنوان مثال، در اندونزی، ویدئوهایی از حیوانات صادراتی استرالیا درز پیدا کرده است که چنین رفتار سبعانه یی را نشان می دهند و به موجب چنین رخدادی دولت استرالیا صادرات چارپایان به اندونزی را به حالت تعلیق درآورد. اکنون برخی از اعضای پارلمان در پی مطرح کردن درخواست ممنوعیت دایم صادرات حیوانات هستند. به نظر می رسد بهترین امید برای پیشرفت، بیشتر در گرو این مطلب است که رفاه حیوانات، همچون حقوق بشر، به مساله یی بین المللی تبدیل شود که شهرت کشورها را تحت تاثیر قرار دهد.

منبع: project-syndicate