ترکیب تصادفی پارامتر های متفاوت ژنتیکی از قبیل اندازه و شکل قرنیه ، میزان تحدب عدسی و اندازه های قدامی و خلفی کره چشم در روند اصلاح نژاد و به گزینی نژادهای مختلف سگ ، مجموعا سیستم اپتیک ضعیفی را در سگ در مقایسه با انسان مطرح می سازد .
از خصوصیات سیستم اپتیک سگ می توان از میوپی (نزدیک بینی ) ، آستیگماتیسم قرنیه ، و کوررنگی همراه با قدرت تطابق ضعیف نام برد .
با توجه به ضعف بینایی در سگ در مقایسه با انسان سایر خواص پنجگانه از حساسیت بیشتری برخوردارند . مطالعات افتالموسکوپی و رتینوسکوپیک ، نزدیک بینی سگ ها را به خوبی مشخص می نماید . در میوپی طبیعت ساختمانی چشم بنحوی است که تصویر قابل دید در جلوی شبکیه متمرکز می شود .
تطابق ضعیف در سگ در نتیجه ضعف عضلات مژگانی و استقرار مستحکم عدسی در محل خود ، به طور طبیعی یک پیر چشمی را در سگ ایجاد می کند .
در رابطه با دید رنگی در اینکه سگ ها مبتلا به کوررنگی هستند اتفاق نظر وجود دارد ولی این که در تمام حیوانات دید رنگی مطرح نباشد مورد تردید می باشد . تحقیقات آکادمیک انجام شده در مورد سیستم اپتیک در سگ نشان می دهد که شکل و فرم چشم و به میزان اندکی روشنایی در کیفیت تحریکات بینایی واجد اهمیت می باشند . هر حس رنگی ضعیفی که توسط سلول های مخروطی حاصل می شود ، توسط فیبرهای متعدد آن هر چه بیشتر ضعیف و محو می گردد . به طور مثال وقتی که سگ به پوشش های قرمز و صورتی نگاه می کند و آنها را مقایسه نماید آنها را به صورت سایه های خاکستری می بیند .
در مقابل نقاط ضعف سیستم اپتیک ، طبیعتا مکانیسم های جبرانی در چشم سگ تعبیه شده است . بدین معنی که این حیوان دارای مردمک بزرگتر و میدان بینایی وسیعتر نسبت به انسان بوده و همچنین دید محیطی بهتری را دارا می باشد .سگ به کمک تیپتوم لوسیدوم سلول های میله ای فراوان که در شبکیه قرار دارد ، در محیط نیمه تاریک قادر به بینایی مناسبی می باشد .ضمنا سگ از عمق بینایی یا بینایی دو چشمی خوبی برخوردار است لیکن وقتی یک چشم از بین می رود چشم مقابل تا حدی این ضایعه را جبران می کند . با تمام این تفاصیل سیستم بینایی در سگ مناسب ترین فرم جهت تعقیب اشیاء متحرک می باشد .که با موجودیت طبیعی این حیوان مطابقت نزدیک دارد .بدین معنا که این حیوان در تعقیب چنین اشیایی از مهارت زیادی برخوردار است . در رابطه با قدرت دید دو چشمی و انطباق آنها با واقعیات محیط بایستی سگ به سن حدودا ۶ هفتگی رسیده باشد .بدین معنا که بینایی در توله ها تا تمایز کامل شبکیه و شفاف شدم محیط چشمی فاقد وضوح می باشد .ظاهرا از نظر آناتومیکی در زمان تولد روند تکاملی چشم پایان یافته است . هر چند پلک ها تا حدود ۱۰ روز پس از تولد بسته باقی می ماند ، باز شدن پلک ها همزمان با پایان مرحله نمایز سلول های میله ای و مخروطی شبکیه است .در حقیقت روند تکاملی شبکیه بلافاصله پس از تولد انجام گرفته و از ناحیه مرکزی به طرف قسمت محیطی تدریجا صورت می پذیرد .در دو هفتگی سلول های میله ای شکل ظریف و سلول های مخروطی در داخل و خارج بخش های مرکزی شبکیه پیدا شده و در پنج هفتگی نیز در قسمت محیطی شبکیه حضور می یابند .بدین ترتیب قدرت دید کامل در ۶ هفتگی ظاهر می گردد .
دیدگاهتان را بنویسید