کشتار ، استحصال و بسته بندی گوشت طیور

کشتار طیور باید با رعایت مراحل و وارد مشروحه زیر انجام گیرد :
بازرسی بهداشتی پیش از کشتار
کنترل سلامت ظاهری پرندگان آماده کشتار در اولین مرحله بازرسی بیش از کشتار ، در حین تخلیه قفس و آویختن پرنده به قلاب باید صورت گیرد . طیور کشتاری بایستی از جهات مختلف از جمله حالت نوک ، تاج ، چشم ها ، وضعیت بال ها و پنجه ها ، مقعد ، حرارت بدن ، سر حال بودن و واکنش آن در حالی که در میان دو دست گرفتار شده و همچنین خفگی در حین حمل و نقل ، مورد بازرسی قرار گیرد .
علائم ظاهری در طیور سالم شامل موارد ذیل است :
۱- چشم ها شفاف و بزرگ بوده و تمام حفره چشمی را پر می کند .
۲- تاج به طور یک نواخت قرمز رنگ است .
۳- مقعد تمیز و بدون آلودگی مدفوع است .
۴- نوک تمیز و عاری از کف و ترشحات است .
۵- پرها در پرندگان سالم به هنگام پر کنی محکم است .
در مرحله بازرسی پیش از کشتار ، طیور از حیث ابتلاء به بیماری های عفونی ، ضایعات موضعی ، لاغری ، عوارض استخوانی ، ناسورها ، کیست های خونی مورد معاینه دقیق قرار می گیرند .
بیماری هایی که در این مرحله مورد توجه قرار می گیرند شامل کلیه بیماری های میکروبی ، ویروسی ، قارچی و انگلی است که طیور احتمال آلودگی به آن ها را دارند . بوده و بازرس بایستی باید از بیماری های طیور اطلاعات کافی داشته باشد .
قلاب زنی ( پا بند زنی )
طیور کشتاری را باید به آرامی و با احتیاط به نحوی که دچار استرس و تشویش نشوند و آسیب به آن ها وارد نشود از قفس ها بیرون آورده و از قسمت هر دو پا به حالت سرازیر به قلاب یا چنگک ریل متحرک آویخته شود .
فاصله زمانی بین پا بند زنی و شوک دادن باید حداقل ۲۵ ثانیه و حداکثر سه دقیقه برای ماکیان و شش دقیقه برای بوقلمون باشد .
یاد آوری : آویختن پرندگان روی خط کشتار موجب تحریک آن ها به بال زدن می شود این امر خود موجب پراکنده شدن گرد و غبار و میکروارگانیسم در محیط می شود با توجه به این که محل آویختن پرندگان روی خط ، محیطی بسیار آلوده به شمار می رود لذا بایستی ضمن نصب هود و قسمت فوقانی ، کاملا از نظر فیزیکی از سایر قسمت های کشتارگاه جدا شود .
بی حس کردن ( stunning )
بی حس کردن طیور در داخل حمام بی حسی یا طشت بی هوشی ( water bath stunning ) باید به گونه ای صورت پذیرد که سر پرندگان کاملا درون آب فرو نرود .
ولتاژ و شدت جریان مناسب برای شوک ذاذنبه منظور بیهوش کردن به ترتیب ۷۰ تا ۱۰۰ ولت برای ماکیان ( ۸۰ تا ۱۱۰ ولت برای بوقلمون ) و ۱۵۰ تا ۱۸۰ میلی آمپر به مدت سه تا پنج ثانیه است . مدت زمان بی حسی قبل از کشتار ۳۰ ثانیه به طول می انجامد .
علائم بیهوشی کامل پرنده شامل موارد ذیل است :
۱) اسپاسم
اسپاسم عضلات اسکلتی و خم شدن سر پرنده و نیز پرهای دم به عقب ، کشیده شدن پاها و بال ها پس از یک لرزش اولیه و متعاقبا لرزش سریع پرنده ( این حالت ۵ ثانیه یا بیشتر به درازا می انجامد )
۲) ناپدید شدن رفلکس قرنیه
نا پدید شدن رفلکس ( کشیده شدن پلک سوم روی قرنیه ) این حالت ممکن است رجعت کند و همچنین ممکن است پرنده رفلکس قرینه داشته باشد ، در حالی که هنوز هوشیار نباشد .
۳) ناپدید شدن رفلکس تاجی
این روش که متداول ترین آزمایش هاست در زمانی که پرنده هوشیار است . اگر به تاج پرنده فشار داده شود ، سر به طرف بالا کشیده می شود ، در حالی که در حالت عدم هوشیاری ، پرنده واکنشی به این عمل نشان نمی دهد .
۴) رفلکس پایی
با فشار اوردن پا ، اگر پرنده هوشیار باشد پا به عقب کشیده می شود ولی زمانی که پرنده آویخته به قلاب است رفلکس پایی به سختی پدید می آید . به هنگام بیهوشی قلب آهسته می زند ولی ضعیف و پس از ۳۰ ثانیه رجعت مکند . بنابراین بریدن عروق خونی پس از بیهوشی باید تا حدود ۳۰ ثانیه به تعویق افتد تا این که خون گیری کافی انجام و مرگ پرنده به نحو مطلوب حاصل شود .
سر بری
سر بری باید با رعایت کلیه موازین شرعی و ضوابط بهداشتی و در انتهای مرحله بی حسی انجام پذیرد ، تا از خروج کافی خون از بدن پرنده اطمینان حاصل شود .
خونگیری
سرعت حرکت ریل متحرک باید به گونه ای تنظیم شود که قبل از ورود طیور به مخزن آب داغ یا اسکالدر ، لاشه های طیور کاملا خونگیری شوند . حداقل مدت زمان برای خونگیری ( خروج حداقل ۵۰ در صد خون پرنده ) برای ماکیان ۹۰ ثانیه و برای بوقلمون دو دقیقه در نظر گرفته می شود .
طول خط خونگیری جهت کشتار ۲۰۰۰ قطعه در ساعت ، ۱۷ متر در نظر گرفته می شود .
یاد آوری : خون های بیرون آمده از طیور کشتار شده باید به وسیله جریان آب و از طریق مجاری مخصوص به واحد تبدیل ضایعات جهت تولید پودر خون هدایت شوند .
غوطه وری درآب داغ ( scalding )
دمای اب مخزن براساس نوع پرنده ای که فراوری می شود و هم چنین شرایط فراورده نهایی ( تازه یا منجمد بودن محصول ) متغییر است . زمان و دما در مرحله اسکالدینگ بایستی انجام پزیرد .
توجه به درجه حرارت آب اسکالدر و مدت زمان توقف مرغ از اهمیت ویژه ای برخوردار است . هر چه قدر درجه حرارت اب اسکالدر بیشتر باشد ، پرکنی سهل تر انجام می گیرد ، لیکن لایه سطحی پوست در زمان پرکنی کنده شده و در طی مدت خنک سازی لاشه با استفاده از هوای سرد ( chilling room ) ضایعات پوستی حاصله تظاهر کرده و لاشه طیور را غیر قابل فروش می سازد . همچنین در حرارت فوق العاده آب اسکالدر ، پوف کرده و پخته جلوه می کند .
استفاده از دوش آب گرم قبل از ورود مرغ به اسکالدر به منظور کاهش آلودگی آب اسکالدر و هم چنین نصب هود در قسمت فوقانی دستگاه اسکالدر به منظور خارج کردن بخار حاصل از دستگاه ضروری است .
طول خط کامل اسکالدر جهت کشتار ۲۰۰۰ قطعه در ساعت ، ۱۵ متر در نظر گرفته می شود .
یاد آوری : روش های دیگر مانند افشانه کردن آب داغ ( spray scalding ) یا استفاده از بخار آب جوش ( steam scalding ) یا استفاده از ترکیب این روش ها ( combined scalding ) را می توانبه عنوان جایگزین روش غوطه وری استفاده کرد .
پر کنی مکانیکی
زدودن پرها از لاشه ها به وسیله تعداد زیادی انگشتی لاستیکی انجام می گیرد .
تنظیم کردن صحیح و دقیق ماشین های پر کن فوق العاده مهم است تا بتوان اکثر پرها را از لاشه کند به نحوی که لاشه آسیب نبیند .
در صورتی که ماشین های پر کن درست تنظیم نشده باشد می توان سبب پاره شدن پوست یا حتی شکستن بال شود . متعاقب پر کنی جهت حصول اطمینان از پاک بودن هر چه بیشتر لاشه ها معمولا دوش های شوینده یا آب افشان پس از ماشین های پر کن نصب می شوند .
یاد آوری ۱ : پرهای کنده شده حاصله از پر کنی لاشه ها باید به وسیله جریان آب و از طریق مجاری لاشه ها بادی به وسیله جریان آب و از طریق مجاری مخصوص به واحد شستشو و پر خشک کنی یا واحد تولید پودر پر منتقل شوند .
یاد آوری ۲ : به منظور جلوگیری از گسترش عوامل بیماری زا از طریق سطح پرنده ها باید سایر قسمت های فراوری را از محوطه مخزن آب داغ یا اسکالدر و دستگاه های پرکن به طور کامل مجزا کرد .
جدا سازی سر ( کله )
سر یا کله لاشه های طیور ( که به واسطه پوست به لاشه متصل است ) ، باید به وسیله دستگاه مخصوص جدا و به شیوه مناسب جمع آوری و از سالن کشتار خارج شوند .
یاد آوری ۱ : کله مرغ در زمره ضایعات کشتارگاهی محصوب شده و بسته بندی و عرضه آن جهت مصارف انسانی یا مصرف مستقیم حیوانات کوچک ، اکیدا ممنوع است .
یاد اوری ۲ : خروج کله مرغ از کشتارگاه های طیور به مقصد « کارگاه های تبدیل ضایعات مستقل یا کارخانجات تولید کننده کنسرو یا خوراک آماده حیوانات کوچک » دارای پروانه بهداشتی بهره برداری از اداره کل دامپزشکی استان ، بایستی با رعایت کلیه شرایط و ضوابط بهداشتی مربوط انجام پذیرد .
تخلیه و جدا سازی اندرونه
در کشتارگاه های که کاملا صنعتی نیستند تخلیه اندرونه ها ( امعاء و احشاء ) به صورت دستی انجام می پذیرد . حال آن که در کشتارگه های صنعتی از دستگاه های تخلیه اندرونه اتوماتیک که شامل پنج دستگاه مقعد بر ( autovent cutter ) ، شکم باز کن ( auto opener ) تخلیه اندرونه (Auto Eulscerator ) پاک کننده کردن ( Nlc ) و ریه کش (lung gun ) است ، استفاده می کنند .
یاد آوری ۱ : استفاده از دستگاه تخلیه اندرونه اتوماتیک در کشتارگاه های صنعتی طیور با ظرفیت بیش از ۲۰۰۰ قطعه در ساعت الزامی است . پس از کنترل دقیق شکاف شکمی ، اندرونه ها خارج شده و به خط فراوری جداگانه ای هدایت می شوند . که به موازات خط حامل لاشه ها و با سرعت مشابه حرکت می کند ، در نتیجه لاشه ها و اعضای داخلی مربوط همزمان مورد بازرسی قرار می گیرند . در این روش ، امکان تماس بین لاشه ها و اندرونه ها وجود نداشته ، خروج قلب ، کبد و ریه ها خودکار انجام گرفته و نیازی به استفاده از دست نیست .
یاد آوری ۲ : روش صحیح و بهداشتی برش شکمی ، برش طولی است . در این وش برش ایجاد شده در فاصل بین مقعد و انتهای غضروف سینه یعنی در امتداد خط میانی ناحیه شکمی لاتشه است . به محض تخلیه امعاء و احشاء از لاشه ها جهت جلوگیری از رشد میکروب ها ، باید اندرونه های خوراکی را شستشو و خنک کرد .
بازرسی بهداشتی پس از کشتار
این بازرسی که شامل بازرسی لاشه و اندرونه ها است باید بلافاصله پس از کشتار ( پس از پر کنی و روی خط تخلیه امعاء و احشاء ) انجام شود . به طور کلی به دو طریق صورت می گیرد :
۱) بازرسی عمومی
شامل موارد زیر است
معاینه ظاهری یا ارگانولپتیک ( visual examination ) کلاسه و در صورت لزوم برش
برسی حالات غیر طبیعی رنگ ، بو یا وضعیت لاشه
۲) بازرسی اختصاصی
زمانی که بازرسی ظاهری یا ارگا نولپتیک لاشه برای تشخیص بیماری و تعیین تکلیف لاشه کافی نباشد بازرسی اختصاصی که شامل آزمایشات میکروبی و شیمیایی است انجام می گیرد .
برای انجام آزمایشات میکروبی لاشه با انجام خونگیری بلا فاصله پس از کشتار از سیاهرگ انتهایی بال یا از قلب در محیط های کشت متداول اقدام می کنند . انجام آزمایشات شیمیایی لاشه ، جهت جستجوی مواد گندزدا یا سموم مختلف ، آنتی بیوتیک یا هورمون و غیره انجام می شود .
نکات مهم در بازرسی پس از کشتار :
الف : مواردی که نسبتا عمومی بوده و باید در بازرسی تشخیص داده شوند شامل پرندگان مرده ، گندیدگی ، خونگیری ناقص ، لاغری مفرط ، کوفتگی و شکستگی ، سپتی سمی ( septicemia ) ، توکسمی ( toxaemia) آماس و التهاب کیسه های هوایی ، التهاب صفاق ، پریتونیت ( peritonitis ) تورم کیسه مفصلی ( synovitis ) ، التهاب مفاصل ( arthritis ) بیماری مارک ( mareks disease ) و کمپلکس لوکوز ( loucosis complex ) اریز یپلاس ( erysipelas ) در بوقلمون ، سل و نئوپلاسم ها ( neoplasms ) است .
ب : بر اساس دستور العمل بهداشت گوشت طیور در اتحادیه اروپا ( EEc/116/92 ) چنان چه در بازرسی بهداشتی پس از کشتار ، هر یک از بیماری های یا مواد زیر مشخص شد ، باید لاشه ضبط کامل شود :
-بیماری عفونی عمومی و عفونت مزمن موضعی در اندام ها به ویژه در مواردی که میکرو ارگانیسم های بیماری زا قابل انتقال به انسان باشند .
– بیماری قارچی عمومی و ضایعات موضعی در اندام ها به ویژه در صورتی که مشکوک به عوامل بیماری زای قابل انتقال به انسان بوده یا سم آنها به انسان منتقل شود.
– انواع انگل های زیر جلدی یا عضلانی و انگل های عمومی
– مسمومیت
– لاغری مفرط
– بو، رنگ یا طعم غیر طبیعی
– تومورهای بدخیم یا متعدد
– آلودگی یا آغشته شدن کامل لاشه
– ضایعات وسیع و خونریزی
– ضایعات وسیع میکانیکی از قبیل ضایعات ناشی بیش از حد ماندن پرنده در آب داغ با اسکالدر
– خونگیری ناقص
– آب آوردگی شکم (ASCiteS)
– باقی مانده های دارویی بیش از حد مجاز یا باقی مانده سایر ترکیبات غیر مجاز در لاشه
ج : به طور کلی در تمام مواردی که لاشه ضبط کلی می شود ، اندرونه آن نیز به همرام لاسه ضبط می شود
شستشوی لاشه
شستشو در انتهای خط تخلیه اندرونه ها به وسیله دوش های آب جهت حصول اطمینان از پاک بودن هر چه بیشتر لاشه ها بیش از ورود به مرحله خنک سازی انجام می شود . در کشتارگاه های صنعتی معمولا دوش های شوینده داخل و خارج لاشه در آخرین مرحله شستشو نصب می شوند .
قطع پاها
در لاین مرحله با به کار گیری دستگاه مخصوص قطع کننده پا کلیه پاها از قسمت مفصل زانو قطع و جدا می شود .
بنابراین این لاشه ا از ریل مشترک خارج و روی نوار نقاله قرار می گیرد . پاهای بریده شده بایستی به شیوه مناسب جمع آوری و قسمت آماده سازی و بسته بندی پا منتقل شوند .
خنک کننده لاشه (carcase chilling )
خنک سازی لاشه به روش های زیر انجام می شود :
الف : روش غوطه وری در آب :
در الین روش خنک سازی از طریق جریان سریع آب ( counter flow water system ) انجام می شود که در آن لاشه ها بر خلاف جهت جریان به سمتی که تمیز ترین آب را داراست ، حرکت می کنند .
– هر دو چیلر باید در امتداد یکدیگر و به گونه ای استقرار یابند که از انتقال اب از قسمت اول به دوم جلوگیری شود .
– استفاده از دوش آب سرد یا اب فشان قبل از ورود مرغ به چیلر آبی به منظور کاهش دمای لاشه ضروری است ( میزان آب لازم در آب فشان قبل از چیلر ۵/۱ لیتر به ازای هر لاشه ، با جثه متوسط است )
– میزان آب مصرفی در سیستم خنک کننده یا چیلر ۵/۲ لیتر به ازای هر لاشه با جثه متوسط است .
– میزان یخ مورد نیاز برای کاهش دمای لاشه طیور از ۳۸ درجه سانتی گراد به حدود صفر درجه سانتی گراد به ازای هر یک کیلو کرم وزن لاشه حدود ۳۸/۰ تا ۴/۰ کیلوگرم است .
– اضافه کردن کلر به آب چیلر تحت هر عنوانی مجاز نیست .
– رابطه زمان دما در مرحله سرد کردن لاشه به وسیله چیلر آبی است .
ب) خنک سازی از طریق پاشیدن آب سرد روی لاشه
روش استفاده از دوش آب سرد در خنک سازی لاشه ، احتمال بروز آلودگی های متقاطع در لاشه را کم می کند اما باید توجه داشت که این شیوه آب سرد زیادی مصرف شده و این روش تنها برای پرندگان با جثه کوچک مناسب است .
ج) خنک سازی با استفاده از هوای سرد ( chilling room ) :
– طول خط نقاله هوایی موجود در داخل اتاق سرد باید به اندازه ای باشد که تعداد قلاب های آن برابر ظرفیت کشتار در کشتارگاه بر چسب قطعه در ساعت باشد هم چنین قلاب های خط نقاله هوایی موجود در داخل اتاق سرد باید از نوع یک طرفه باشند . یعنی به هر قلاب فقط یک لاشه طیور آویزان شود .
تبصره : در صورت استفاده از قلاب های دو طرفه ، خطوط نقاله هوایی و قلاب ها بایستی به گونه ای طراحی شوند . که ضمن جلوگیری از تماس لاشه های طیور با یکدیگر و سهولت عبور جریان هوای سرد بین آن ها ، از کارایی لازم برخوردار باشند .
– در صورتی که خط نقاله هوایی موجود در داخل اتاق سرد در بیش از یک ردیف طراحی و نصب شده باشد ، مسیر حرکت لاشه ها باید به گونه ای طراحی شود که لاشه طیور به پایین ترین وارد و از بالاترین خط خارج شود .
– دمای هوای داخل اتاق سرد باید در حدود صفر درجه سانتی گراد باشد تا دمای عمقی لاسه در هنگام خروج از اتاق سرد از چهار درجه سانتی گراد بیش تر نباشد .
– بهره گیری از سیستم مه پاش جهت تنظیم رطوبت هوای داخل اتاق سرد به منظور جلوکیری از خشک شدن سطح پوست لاشه های طیور بلامانع است .
یاد آوری ۱ : در روش خنک سازی با کمک هوای سرد جهت جلوگیری از بروز تغییرات ظاهری و حفظ کیفیت ، نیاز به دمای کمتری در مرحله غوطه وری در آب داغ یا اسکالدینگ است .
یاد آوری ۲ : قبل از ورود لاشه طیور به اتاق سرد ( chilling room ) لاشه ها را از ناحیه بال به قلاب آویخته تا آب حفرات داخل بدن ( صدری ، بطنی ، لگنی ) کاملا از لاشه خارج شود ( طول خط آبچکان جهت کشتار ۲۰۰۰قطعه در ساعت ، ۲۰ متر در نظر گرفته می شود)
آماده سازی و بسته بندی
الف) لاشه های طیور آماده شده برای بسته بندی که از نظر بهداشتی به تایید مسئول فنی بهداشتی کشتارگاه رسیده ، بر حسب این که به منظور نگهداری کوتاه مدت و عرضه سریع باشد یا بلند مدت و عرضه آتی ، می توان به شیوه های زیر بسته بندی کرد :
۱) بسته بندی لاشه کامل به صورت تازه یا منجمد
۲) قطعه بندی و بسته بندی به صورت تازه یا منجمد
– کشتارگاه های صنعتی طیور واجد پروانه بهداشتی بهره برداری که دارای سالن قطعه بندی و بسته بندی مجزا هستند ، در صورت فراهم کردن شرایط و امکانات مورد نیاز و اخذ مجوزهای مربوط می توانند به قطعه بندی و بسته بندی گوشت طیور به صورت تازه یا منجمد در ظروف ( بشقاب های )یک بار مصرف از جنس مناسب یا به صورت کارتنی مبادرت ورزند .
– قطعه بندی لاشه کامل طیور تازه خنک شده باید پس از طی مدت زمان دوره جمود نعشی لاشه کامل ( که حداقل چهار ساعت پس از زمان کشتار هستند ) انجام پذیرد .
– برش دهی لاشه کامل مرغ تازه خنک شده ، باید به روش صحیح و بهداشتی و برابر استاندارد ملی لیران به شماره ۵۵۲۴ تحت عنوان «مرغ تازه – آیین کار برش های کامل لاشه » انجام پذیرد که بر دو نوع هستند :
۱) برش های اصلی لاشه : شامل برش گردن ، برش های دمبالچه و مچ دست ، برش عرضی و طولی سینه و طولی لگن
۲) برش های فرعی لاشه : شامل برش ای ساق ، ساعد ، بازو ، برش های پشتی جناقی ، برش های لگنی یا رانی .
یاد آوری ۱ : در داخل هر بسته بایستی قطعات معینی از لاشه (سینه یا ران و … ) وجود داشته باشد .
یاد آوری ۲ : درج حرارت سالن فراوری و بسته بندی مرغ صنعتی حداکثر ۱۲ درجه سانتی گرادباشد .
ب) کایه اندرونه خوراکی طیور ( دل ، جگر و سنگدان ) استحصالی که در بازرسی فنی بهداشتی سالم و قابل مصرف تشخیص داده شده اند را بایستی به شیوه مناسب جمع آوری و به قسمت آماده سازی و بسته بندی مربوط در کشتارگاه منتقل و به شیوه مناسب بسته بندی کرد .
– جهت آماده سازی دل یا قلب باید بلا فاصله دل های سالم را به روی میزهای مناسب منتقل و کلیه چربی های اضافی ، دهلیزها ، غشای خارجی قلب ( pericardial.sac ) در عروق آن را حذف و نسب به فشردن دل به منظور تخلیه خون لخته شده در آن اقدام کرد .
– جهت آماده سازی جگر و کبد باید بلافاصله جگرهای سالم را به روی میزهای مناسب منتقل و هر گونه چربی و اضافات ، خصوصا کیسه صفرا را از آن ها جدا می کند .
– جهت اماده سازی سنگدان ، باید سنگدان های سالم را بلافاصله توسط دستگاه های سنگدان پاک کنی یا به صورت دستی چربی گیری و برش داده ( از محل اتصال سنگدان به پیش معده تا محل اتصالی به روده ) و نسبت به تخلیه کامل محتویات و پوست گیری داخلی آن اقدام شود .
یاد آوری ۱ : چربی های اضافی ، دهلیزها و عروق ، کیسه صفرا و محتویات سنگدان و کلیه اضافات را باید به نحو مناسب و بهداشتی جمع آوری و به واحد تبدیل ضایعات منتقل کرد .
یاد آوری ۲ : خروج اندرونه خوراکی طیور ( دل ، جگر و سنگدان ) بدون بسته بندی از کشتارگاه ممنوع است .
انجماد
فرایند انجماد شامل دو مرحله زیر است :
۱) خنک کردن
در این مرحل دمای عمقی گوشت طیور به حداکثر فت و آلایش خوراکی به حداکثر سه درجه سانتی گراد کاهش داده می شود .
۲) منجمد کردن
انجماد انجماد قطعات و آلایش خوراکی طیور به گونه ای انجام گیرد که :
– از محدوده تشکیل حداکثر بلوارهای یخ ( ریستالیزاسیون ) که برای پیش تر فراورده ها ۱- تا ۵- درجه سانتی گراد است ، به سرعت بگذرد .
– فرآورده ، بدون هر گونه آثار و نشانه های سوختگی ناشی از انجماد باشد .
– در هنگام خروج از تونل ، برودت عمق فراورده ۱۸ درجه سانتی گراد زیر صفر باشد .( بدین منظور برودت تونل انجماد بایستی ۳۵- درجه سانتی گراد یا کمتر باشد )
نشانه گذاری
گوشت طیور و آلایش خوراکی مربوط را باید در بسته های سالم ، بدون عیب و پارگی و دارای نشانه گذاری مربوط ( از جمله تاریخ تولید ، تاریخ انقضاء شرایط نگهداری و … ) به صورت خوانا و به زبان فارسی بسته بندی کرد .
یاد آوری ۱ : استفاده از برچسب مجزا جهت درج تارخ تولید یا انقضاء و… به هیچ عنوان مجزا نیست و کلیه مشخصات باید به گونه ای روی برچسب یا کیسه های بسته بندی مرغ درج شود که به هیچ وجه قابل تغییر یا مخدوش شدن نباشد .
یاد آوری ۲ : درج دو نوع تاریخ انقضاء تحت عناوین تازه و منجمد روی یک کیسه بسته بندی یا برچسب مجاز نیست .
نگهداری
فراورده های تازه باید در برودت صفر تا چهار درجه سانتی گراد و فراورده منجمد باید در سرد خانه های نگهداری که برودت آن حداقل ۱۸- درجه سانتی گراد یا کمتر است نگهداری شود .
رعایت نکات بهداشتی از فبیل ، استفاده از باکس پالت های مناسب ( قابل شستشو و ضد عفونی و با استحکام لازم ) همچنین تحوه چیدمان مناسب به طوری که جریان هوای سرد بتواند به طور کامل از بین آن ها عبور کند ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است .
این سرد خانه لازم است مجهز به دستگاه ثبت دما ( ترموگراف ) باشند .
یاد آوری : استفاده از سرد خانه ها کشتارگاه (پیش سرد کن ، تونل انجماد و سرد خانه نگهداری) جهت خنک سازی ، انجماد و نیز نگهداری محموله های استحصالی سایر واحد ها ممنوع است .
حمل ونقل
– کلیه خودرو هایی که مبادرت به حمل گوشت وآلایش خوراکی طیور می کنند ، باید پروانه اشتغال به حمل از اداره دامپزشکی استان داشته باشند .
– در صورت حمل داخل استانی گوشت و آلایش خوراکی طیور ، اخذ گواهی بهداشتی محموله از سوی مسئولان فنی بهداشتی کشتارگاه های طیور ، الزامی است .
– در صورت حمل خارج استانی گوشت و آلایش خوراکی طیور ، دریافت مجوز بهداشتی قرنطینه ای حمل از دامپزشکی استان یا شهرستان الزامی است .
– خودروهایی که مبادرت به حمل گوشت و آلایش خوراکی تازه خنک شده طیور می نمایند ، باید مجهز به سیستم خنک کننده مناسب جهت تامین برودت مورد نیاز ( صفر تا چهار درجه سانتی گراد ) باشند .
– خودروهایی که مبادرت به حمل گوشت و آلایش خوراکی منجمد طیور کنند باید مجهز به سیستم خنک کننده مناسب جهت تامین برودت مورد نیاز ( ۱۸ درجه سانتی گراد زیر صفر ) باشند .
– کلیه خودروهای که مبادرت به حمل بین استانی گوشت آلایش خوراکی تازه یا منجمد طیور می کنند باید مجهز به دستگاه ثبت دما ( ترموگراف ) مناسب و رنگ هشدار دهنده برای اعلام های بیش از حد باشند .
– خودروهای ویژه حمل گوشت و آلیش خوراکی منجمد طیور باید مجهز به پالت کف کانکس از جنس مناسب باشد .
– مقدار بارگیری فراورده باید بر حسب ظرفیت و مطابق استاندارد کانکس باشد ( در مواردی که سیستم خنک کننده یا اوارپراتور نزد یک سقف تبعیه شده باشد ، ارتفاع محموله نبایستی از سطح زیرین اوراپراتور تجاوز کنند ) .
حمل گوشت و آلایش خوراکی تازه خنک شده طیور ، باید درون گنجایه های مناسب ( سبدهای مشبک پایه دار با گنجایش حداکث دو ردیف مرغ ) انجام گیرد . چیدن سبدهای داخل خودرو باید طوری انجام گیرد که هوای سرد بتواند به خوبی بین سبدها جریان داشته باشد .